دقت کردید بعضی از این اساتید محترم  به چه صورت نمره میدن؟!

بعضی وقتا واقعا خدا رو شکر میکنم که خوب شد فلان استاد قاضی ای چه میدونم یه حاکمی،چیزی نشد!

عقده ای های بدبخت!!!

که مثلا چی؟ هنره؟ مثلا میخوای بگی من خیلی حالیمه؟

نه خیر قربان!

اینکه میانگین نمرات کلاست زیر 12 باشه نشانه ی کمالاتت نیست،نشونه ی اینه که .....

حیف نمیشه هر چیزی رو به زبون آورد،وگرنه می گفتم نشونه چیته!

از حق نگذریم بعضی اساتید هم هستن که واقعا گلن،دمشون گرم!

(البته سو تفاهم نشه متن بالا هیچ ربطی به درس خوندن و نخوندن دانشجو نداره،کلی هست و به اخلاق گند بعضیا برمیگرده)

برگرفته از وبگاه کانون فرهنگی تبلیغی مردمی طه

(http://yaemam-mahdi-1390.loxblog.com)

ببار ای بارون،ببار...

مذاکره برای مذاکره...!!!

دوسال پیش یادتون هست؟

مقامات آمریکایی اول تکذیب کردن.

اما کار به جایی رسید که اوباما رسما گفت:"ایران باید پهباد ما را پس دهد"!

اما ...

و حالا : RQ170-ایرانی ...

 بد نیست بدونید نمونه ایرانی علاوه بر کار شناسایی که نمونه آمریکایی صرفاً برای اون طراحی شده،قادر به انجام عملیات نظامی و بمباران (علیه ناوهای آمریکایی) هم هست.

الان یاد این شعر افتادم که میگه:

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست...

وحالا حرف دل پنتاگون:

گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست...

ایول به این همه انرژی

اصلا آدم میبیندشون روحیه میگیره

یاد بگیر....

اولین روز دبستان بازگرد!                کودکی ها شادوخندان بازگرد!

درسهای سال اول ساده بود!           درس پندآموز روباه و خروس!

روبه مکار و دزد و چاپلوس!               با وجود سوز و سرمای شدید!

ریزعلی پیراهن از تن میدرید!                تادرون نیمکت جامیشدیم!

ماپر از تصمیم کبری میشدیم!           کاش هرگز زنگ تفریحی نبود!

جمع بودن بود و تفریقی نبود!         کاش میشد باز کوچک میشدیم!

لااقل یکروز کودک میشدیم!

آغاز سال تحصیلی جدید برتمامی دانش آموزان قدیم و جدید و دانشجویان گرامی مبارک باد!

وقتی 4 ساله بودم : بابام هرکاری میتونه انجام بده .

وقتی 5 ساله بودم : بابام خیلی چیزها میدونه .

وقتی 6 ساله بودم : بابام از بابای تو باهوش تره .

وقتی 8 ساله بودم : بابام هرچیزی رو دقیقاً نمیدونه .

وقتی 10 ساله بودم : درگذشته وقتی بابام بزرگ می شد همه چیز مطمئناً متفاوت بود .

وقتی 12 ساله بودم : خب،طبیعیه پدر درمورد آن چیزی نمیدونه،اون برای به خاطر آوردن کودکی اش خیلی پیر است .

وقتی 14 ساله بودم : به پدرم خیلی توجه نکن،او خیلی قدیمی فکر میکنه .

وقتی 20 ساله بودم : آه خدای من! او از جریان روز خیلی پرت است .

وقتی 25 ساله بودم : پدر کمی درباره آن اطلاع دارد.باید اینطور باشد،چون او تجربه ی زیادی دارد .

وقتی 35 ساله بودم : بدون مشورت با پدر کوچک ترین کاری نمی کنم .

وقتی 40 ساله بودم : متعجبم که پدر چگونه آن جریان را حل کرد! او خیلی عاقل و دانا بود .

وقتی 50 ساله بودم : اگر پدر اینجا بود همه چیز را در اختیار او قرار می دادم و در این باره با او مشورت می کردم.خیلی بد شد که نفهمیدم او چقدر فهمیده بود.می توانستم خیلی چیزها از او یاد بگیرم .

در جهان چه میگذرد . . . ؟؟!!

!! DO NOT WAR

آقا پیمان دم شما گرم که پای وبلاگ ما(وبلاگ خودتون) هستید...

به نظرت این کوچولوها به چی اینطوری زل زدن؟؟؟

خدایا دمت گرم،هنوز عرق ماه رمضون بنده هات خشک نشده،دست به نقد دستمزدشون رو دادی.

خدایا دمت گرم،ثابت کردی که خودمون و گناهامون باعث محروم شدنمون از نعماتت میشه.

خدایا دمت گرم،بارون رحمتت رو فرستادی.

خدایا دمت گرم ...

دوستان اگه یه دقیقه بیشتروقت بذارن،توپستها نظربدن،خوشحال میشیم!

نظرات شما باعث دلگرمی و پیشرفت وبلاگ خواهد بود.

اونی که مردونه و بدون جاده خاکی ورزش میکنه و چندسال طول میکشه تا ....

ولی عوضش همیشه سالمه!!

یا اونی که معلوم نیست کی ورزش میکنه ولی میزنه تو جاده خاکی و دوماهه باد میکنه،همچین راه میره انگار هرکوله...

ولی عوضش چند سال دیگه چیزی از کبد و کلیش باقی نمیمونه!!

که چی بشه؟!

آخرش که چی؟!

هنوز چیزی از ماه رمضون نگذشته؟!

شبای احیا،سحر،افطار،عیدفطر؟!

پس کی میخوایم آدم شیم؟!

و خدایی که دراین نزدیکیست.....

بعضیا برا کمک به دیگران ازهیچ کاری دریغ نمیکنن!

بعضیا آب از دستشون نمیچکه!

?what about you

بعضیا توهمه حال خدارو شاکرن!

بعضیا فقط ناشکری بلدن!

?what about you

بعضیا مثل کوه استوارن!

بعضیا  با هربادی می لرزن!

?what about you

بعضیا عقلشون جلو زبونشونه!

بعضیا زبونشون جلو عقلشون!

?what about you

بعضیا روزبه روز بهتر میشن!

بعضیا روزبه روز بدتر!

?what about you

بعضیا هم رنگ حقیقتن!

بعضیا هم رنگ جماعت!

?what about you

بعضیا سرشون بره قولشون نمیره!

بعضیا؛قول کیلو چنده!

?what about you

بعضیا توهیچ شرایطی عوض نمیشن!

بعضیا خیلی زود خودشون رو گم میکنن!

?what about you

بعضیا تو زندگیشون هدف دارن!

بعضیا ول معطلن!

?what about you

بعضیا عمل میکنن!

بعضیا فقط حرف میزنن!

?what about you

خدایا اگر تو رانیز از دست دهم دیگر چه چیز برایم باقی خواهد ماند؟ خدایا به کدامین عمل خود ببالم؟به نمازی که سهلش شمردم یا به قرآنی که نزدم محجور ماند؟ به واجباتی که ساده از کنارشان گذشتم یا به مستحباتی که انجام ندادم؟ به گناهان صغیره و کبیره ام در آشکار و نهان یا به پرده دری ام در محضرت؟

خدایا به کدامین عملم ببالم؟ به دلهایی که شکستم؟ به حرمت هایی که نادیده گرفتم؟ به آخرتی که از یاد بردم؟ به حقوقی که ضایع کردم؟ به عهدهایی که وفا نکردم؟ به دستهایی نیازمندی که رهایشان کردم؟ به وظایفی که عمل نکردم؟ به توبه هایی که شکستم؟ به عهدی که وفا نکردم یا به رمضانی که درک نکردم؟

معبودم! به چه چیز خود ببالم؟ به چشمانم که خطا دید؟ به گوشهایم که خطا شنید؟ به پاهایم که خطا رفت؟ به دستانم که خطا کرد؟ به ذهنم که خطا اندیشید یا به قلبم که خطا نشست؟

خدای من،دیگر از دینم چه برایم مانده؟ چگونه ادعای عشقت سر دهم درحالیکه درعمل هیچ نشانه ای از این عشق ندارم؟

خدای من، اگر آتش سوزان جهنم را تاب آورم،درد هجرانت را چگونه تحمل کنم؟

خدای من،ای که پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندری! ای رازقی که روزی طاغیان به درگاهت، نبری! ای که ازمابه خود مشتاق تری! ای امید لحظه های نا امید!

دراین واپسین روزهای ماه رحمتت،مرا ببخش!

خدایا! شانه هایم دیگر تاب سنگینی گناهانم را ندارند! مبادا رمضان تمام شود و سیاهی دلم جای خود را به نور ایمان ندهد!

مبادا رمضان تمام شود و پرتویی از نور رحمتت برمن نتابد!

مبادا رمضان تمام شود و گناهانم آمرزیده نشود!

مبادا مصداق بدبخت واقعی شوم،مبادا!

محبوبم به حق ساقی بی دست دستم را بگیر،دستم را بگیر،دستم را بگیر.....

بنده رو سیاهت

عجب آدمایی هستیم ما،اون روزایی که وقت درس و کلاس و مدرسه و دانشگاه هستش،همش تو فکر پیچیم، همش میگیم کی تموم میشه،کی تموم میشه؟

تو مخمون نقشه میکشیم که امروز چه بهانه ای برای فرخوردن بیاریم!

اما حالا که تابستونه، حالاکه وقت استراحته، حالاکه وقت عشق و حاله،حالاکه.....

حالا دلمون واسه همون مدرسه و دانشگاه بدجوری تنگ شده و حالا واسه شروع سال تحصیلی لحظه شماری میکنیم!

*البته خیلی از دوستان هستند که الان سخت مشغول کارند و مثل ما علاف نیستن،به اونها جسارت نشه!

نگی نگفتی،نگی نگفتی،نگی نگفتی؟!

روزی از روزها روباه مکار میره سراغ آقا کلاغه تا اگه بتونه اینبارهم پنیرش رو ازش بدزده....

روباه : به به چه دمی ، چه پری ، چه رنگی ، عجب منقاری...

آقا کلاغه : ...... ، اون موقع که پنیرمو ازم گرفتی کلاس سوم بودم ، الان فوق لیسانس دارم،برو پی کارت!!

*البته آقا کلاغه به جای ... یه فحش بد به روباه میده که اینجا بدلیل رعایت مسایل اخلاقی از گفتنش معذورم!

به نظر شما قبلا(تا چندسال پیش) جای این ویلاها چی بود؟

خدایی که هیچ مخلوقی را فراموش نمیکند....

کنکوری ها ! شیرید یا روباه؟

وقتی همیشه بروز باشی...

وقتی همیشه پیشتاز باشی....

وقتی بالاتر از همه باشی...

وقتی اول باشی....

هرگونه استفاده از مطالب و تصاویر درج شده در این وبلاگ

بدون ذکر منبع شرعـاً حرام و غیرمجاز است!

تو کجای دنیا وقتی ماشینتو یه جا پارک میکنی که هیچ تابلویی نداره میان میبرن و هیچ اطلاعی نمیدن بعد وقتی برمیگردی میبینی ماشینت نیست؟

تو کجای دنیا وقتی وسط چهارراهی و چراغ سبز عدد 30 رو نشون میده تا میای رد شی 0 میشه بعد اونور چهارراه افسر جلوتو میگیره؟

تو کجای دنیا ماشین ها وقتی با 100 تا تو بزرگراه میرن یه دفعه میزنن رو ترمز تا یه مسافر سوار کنن؟

تو کجای دنیا وقتی به چهارراه میرسن به جای ترمز پاشونو میذارن رو گاز؟

تو کجای دنیا آدم از وسط برزگراه رد میشه؟

تو کجای دنیا با 100 تا وارد میدون میشن؟

تو کجای دنیا ........

کی میخوایم یاد بگیریم؟!

روایت اول

زمستون بود.تو یه روز سرد و بارونی مثل همیشه صبح زود سوار ماشین شدم و به سمت دانشگاه راه افتادم.از خونمون تا دانشگاه 15 کیلومتری راه هست.هنوز چند دقیقه ای نگذشته بود که قطرات بارون شیشه ماشین رو خیس کردن.عجب هوای بکری بود.بالاخره رسیدم،ماشین رو تو پارکینگ دانشگاه که بیرون از محوطه ی اون قرار داره پارک کردم.اون روز تا بعد از ظهر کلاس داشتم ، آخرین کلاسم که تموم شد با دوستم از دانشکده به سمت پارکینگ راه افتادیم . فاصله ی دانشکدمون تا در ورودی دانشگاه 6-7 کیلومتری میشه و با اتوبوس 10 دقیقه ای راه هست. هنوز بارون می بارید، اما شدیدتر از صبح. وقتی رسیدیم دم ماشین خیس خالی شده بودیم، کاغذ کوچک و آب کشیده ای که لای برف پاک کن بود، نظرمو جلب کرد. توش نوشته شده بود :

سلام ، ببخشید با ماشین شما برخورد کردم ، شماره تماس .......... .

ماشین رو که برانداز کردم دیدم سپر عقب کامل از جادر اومده و فرو رفته . من هیچ وقت با اون شماره تماس نگرفته و خسارتی دریافت نکردم و اون بابا رو به مرامش بخشیدم.

روایت دوم

برف همه جا رو پوشونده بود. مه غلیظ و برف شدید ترافیک سنگینی دم دانشگاه راه انداخته بود.ظرفیت تکمیل پارکینگ هم مزید برعلت شده بود. چند دور تو خیابون های اطراف زدم تا بالاخره جای پارک پیدا کردم. باکلی عجله خودمو رسوندم دانشگاه. چندتا از بچه ها رو دیدم که دارن  برمی گردن.

- کجا میرید؟مگه کلاس تشکیل نمیشه؟

- نه ، خیلی برف اومده ، اتوبوس ها نمی تونن برن بالا.

30 دقیقه بیشتر طول نکشید تا برگشتم پیش ماشین. خدای من چی میبینم! درعقب رفته تو و قالپاق هم پاشیده وسط خیابون.هرچی گشتم کاغذی پیدا نکردم!

نمی دونم میتونم ببخشمش یا نه! البته نه به خاطر خسارت ، به خاطر اینکه فرار کرده بود!

دوستان حق الناس رو جدی بگیریم و حسابمون بامردم رو نذاریم واسه اون دنیا!